Motiverend coachen

Ik ga een verhaal vertellen over honkbal. De reden is dat ouders en coaches zo verbijsterd zijn. En met verbijsterd bedoel ik niet dat ze goed zijn, nee ik bedoel extreem. Dit verhaal begint niet bij de coaches en de ouders. Het begint bij Bas, die een veldspeler is in een honkbalteam voor junioren. Hij moet de hoge ballen vangen en ze teruggooien naar het binnenveld. Op de dag waarover het verhaal gaat, staat pas achter in het veld. En pats! –  daar knalt een van de spelers van het andere team een hoge bal. De bal zoeft op Bas af, Bas steeks zijn handschoen omhoog, de bal komt op hem af.. en verdwijnt over zijn hoofd. Bas mist de bal en het andere team scoort een run.  

Afspraak maken of meer informatie?

Contactformulier06-48115597rfh.tobe@gmail.com

 

 

De emotionele coach (coach A)

Nou zijn er allerlei manieren waarop een trainer op deze situatie kan reageren. Neem Coach A. Het type coach dat het veld op rent en roept: “Waardeloos! Ik kan gewoon niet geloven dat je die bal gemist hebt! Iedereen had die bal kunnen vangen! Zelfs mijn hond had hem gevangen! Als je nog een keer zo’n zooitje van maakt, zet ik je op de bank!” Coach A stormt het veld weer af. Als Bas ook maar enigszins op mij lijkt, staat hij daar met een strak gespannen lijf, doet hij uit alle macht zijn best niet te huilen en bidt dat er niet nog een bal zijn kant uit komt. Gebeurd dat wel, dan zal Bas hem waarschijnlijk missen. Want hij staat stijf van de zenuwen en ziet door de tranen in zijn ogen misschien wel vier ballen op hem afvliegen. En als we de ouders van Bas zien, zien ze nog grotere veranderingen na de wedstrijd. In plaats van zijn handschoen op de schoorsteenmantel te leggen zoals hij altijd doet, gooit hij ze onder zijn bed. En vlak voor de volgende wedstrijd klaagt hij over maagpijn en wil hij niet spelen. Dit is het scenario van Coach A.  

De motiverende coach (coach B)

Nu keren we terug naar de gemist bal en doen we het anders. Bas heeft de hoge bal niet gevangen en Coach B stapt het veld op. Coach B zegt; “Nou, die heb je gemist. Er is iets wat je goed moet onthouden; hoge vallen lijken altijd verder weg dan ze werkelijk zijn. Bovendien is het veel gemakkelijker naar voren te rennen dan naar achteren. Daarom wil ik dat je je voorbereidt op de bal door een paar passen extra naar achteren te lopen. Ren naar voren als dat nodig is, maar probeer de bal op borsthoogte te vangen, zodat je armslag hebt om je hand aan te passen als je de bal verkeerd inschatte. Eens kijken hoe je het er de volgende keer vanaf brengt”. Coach B loopt het veld weer af. Hoe voelt Bas zich? Nou, erg vrolijk is hij niet. Tenslotte heeft hij de bal gemist. Toch voelt hij zich heel anders dan bij Coach A. Hij staat niet stijf van de spanning en als er een hoge bal zijn kant op komt, weet hij nu wat hij anders moet doen. En omdat hij geen tranen in zijn ogen heeft, ziet hij de bal misschien wel heel scherp. Hij zou de volgende bal best kunnen vangen.

Een goede coach kijkt verder

Als wij het soort ouder waren dat Bas later graag in de hoogste klasse ziet spelen, zouden we Coach B kiezen omdat die Bas leert hoe hij een betere speler kan worden. Bas weet wat hij anders moet doen, hij zal meer ballen vangen en een uitstekend honkballer worden. Maar als het ons niet uitmaakt of Bas ooit in de hoogste klasse speelt – honkbal is tenslotte een spelletje en speel je voor je plezier – zouden we Coach B kiezen, want we willen graag dat Bas honkbal leuk vindt. Met coach B weet Bas wat hij anders moet doen; hij staat niet stijf van de spanning, hij hoeft zijn tranen niet in te slikken; hij vangt een paar ballen en geniet van de wedstrijd. En hij legt zijn handschoen op de schoorsteenmantel.  

Jezelf coachen

Hoewel we allemaal Coach B voor Bas zouden kiezen, doen we dat zelfde als het gaat om de manier waarop we tegen ons zelf praten. Denk eens aan de laatste fout die jij maakte. Zei je toen; “Ik kan gewoon niet geloven dat ik zo stom doe! Volkomen achterlijk!?” Dat zijn gedachten van Coach A en ze hebben hetzelfde effect op ons als op Bas. Ze maken dat we ons gespannen voelen en soms bijna in tranen uitbarsten. En we doen het daardoor zelden beter in de toekomst. Zelfs als je je alleen bekommert om productiviteit (spelen in de hoogste klasse), zou je Coach B kiezen. En als je vooral van het leven wilt genieten waarbij enige productiviteit ook nooit weg is, zou je eveneens Coach B kiezen. Bedenk dat het er niet omgaat hoe we onszelf in een spelletje honkbal zouden coachen. We hebben het erover hoe we onszelf in het leven coachen en over het genieten van het leven.

Opdracht: Luister de komende week naar de manier waarop je jezelf coacht.

Als je coach A hoort, denk dan terug aan dit verhaal en kijk of je Coach A door Coach B kunt vervangen.

• Je te helpen negatieve, nutteloze gedachte (Coach A) te herkennen zodra ze opduiken
• Je te leren ondersteunende, rationele gedachten te ontwikkelen (Coach B)